Kuruluş Hikayemiz
Kangurular ne tatlıdır değil mi? Onların da çocukları, bakıma muhtaç olarak doğar. En fazla 25 yıl süren yaşam sürelerinin, 6-8 ayını çocuklarını karınlarındaki kesede taşıyarak geçirirler. Çocuklarını özenle büyütürken özgür yaşamlarına devam ederler. Herhalde kanguruları bu yüzden, bu kadar çok severim.
Onlar hem kendilerine, hem de çocuklarına iyi bakan ebeveynlerdir.
Annesi yabancı, babası Türk bir ailenin kızı olarak doğdum. Ailem sayesinde doğduğum günden beri farklı dillere maruz kaldım ve bir dil farkındalığı geliştirdim. Bu yüzden lisede üçüncü dil olarak İngilizce’yi öğrenmek benim için çok kolay ve zevkliydi.
Gülsüm Şimşek Acar
Kurucu ve Çocuk Gelişim Uzmanı
Balıkesir Üniversitesi Bilgisayar Teknolojileri Bölümü’nü bitirdikten sonra bir süre bu alanda eğitimler verdim. Düzenlediğim eğitimler, bana farklı bakış açıları kazandırdı ama gönlümde yatan aslan başkaydı: Çocuklar. Çocuklarla çalışmaya karar verdikten sonra Çocuk Gelişimi Lisans bölümünü tamamladım. Birçok farklı platformda, çocuklarla çalıştıkça, çocukların gelişimsel süreçleri konusunda bilgi ve deneyimlerimi geliştirdim.
Annelik ise benim için yepyeni bir dönemin kapılarını açtı. Mesleğim gereği, çocukların gelişim süreçlerine aşinaydım ama ebeveynliğin de gelişimsel basamakları olan zorlu bir süreç olduğunun farkında değildim. Üstelik sosyal medyasından çevresel faktörlere kadar günümüz şartları, bu süreci eskisinden de zor hale getirip ebeveyni yalnızlaştırıyordu. Kendini yalnız hisseden bir insanın mutlu olması düşünülebilir mi? Oysa çocuğun mutlu olmasının ilk şartı ona bakım verenlerin de mutlu olmasıdır.
Aileler ve çocuklar için bir merkez açma fikrinin ilk tohumları bu dönemde atıldı. Uzun süre bu konu üzerinde araştırmalar yaptım. 2022 Aralık ayında, kurumsal iş hayatımdan istifa ederek kendime biraz zaman ayırmaya karar verdim. Kanguru misali, çocuğumuzu kucaklayıp yollara düştük. Hollanda, İsveç, Norveç ve Danimarka’da pek çok yer gezdik. Yolculuğun sonunda, Türkiye’ye bir aile-çocuk merkezi açma kararıyla döneceğimi hiç tahmin etmezdim.
Aslında her şey tamdı da, son kararı vermemize bir küçücük ekmek vesile oldu. Nasıl mı? Danimarka’da girdiğiniz her fırında çocuğun ücretsiz bir ekmek alma hakkı vardır. Norveç’te her markette çocuklara ayrılmış, ücretsiz bir meyve rafı vardır. Küçük ama çok kıymetli bir detaydır bu; ebeveyn rahatça alışverişini yaparken, çocuk kendine sunulan meyveyle ya da küçük bir oyuncakla sürecin gönüllü parçası olur. Aslında bu uygulama, kuzey ülkelerinin çocuk gelişimi ve eğitimi yaklaşımlarının bir yansımasıydı. Daha fazla öğrenmek için çokça eğitim kurumu ve gelişim merkezi gezdim.
Günlerden bir gün, dünyanın en büyük ikinci Norveç’inse en büyük fiyordu olan “Sogne”nin muhteşem manzarasını hayran hayran izlerken, eşime döndüm ve dedim ki: “Haydi Türkiye’ye dönüp, buradaki gibi bir çocuk-aile gelişim merkezi kuralım.”
Mor Kanguru’yu tasarımından inşaatına, oyuncağından kütüphanesine en küçük ayrıntısına kadar eşimle el ele vererek kurduk. Artık Türkiye’de de çocukların hoşça vakit geçirerek öğrenirken, ebeveynlerin de çocuk yetiştirme süreçlerinde karşılaştıkları zorlukları konusunun uzman eğitimci ve psikologlara danışabildikleri, farklı ailelerle tanışıp kaynaşabildikleri bir yaşam ve öğrenme alanı var.